PvdA Oldambt: laat het herindelingsboek open

De Raadsvergadering over de herindeling, 1 december jongstleden, nam een verrassende wending, toen een meerderheid van de Raad het college opdroeg om het herindelingsboek niet te sluiten. Het voorstel van het college was om, nu gemeenten om ons heen vooral elkaar hadden gevonden maar niet Oldambt, vooralsnog maar af te zien van herindeling en te proberen de noodzakelijke samenwerking met nadere afspraken te borgen. Een PvdA amendement (gesteund door D66, VVD, Partij van het Noorden, CDA en Christen Unie) voorkwam dit.

Maar waarom accepteert de PvdA niet gewoon dat Oldambt zo klein blijft als de gemeente nu is? Voor de provincie, die voornamelijk de herindeling dicteerde, was dat toch ook acceptabel? En andere gemeenten geven ook het signaal af, niet met Oldambt te willen. Dus wat willen we dan nog? Simpel: samenwerking (blijven) opzoeken en vorm geven maar tegelijkertijd duidelijk maken dat we de meest verregaande vorm van samenwerken, namelijk herindelen, noodzakelijk blijven vinden.

Nut en noodzaak

Voor en na de gemeenteraadsverkiezingen is De PvdA Oldambt is ten aanzien van de herindeling altijd duidelijk geweest: Ondanks het feit dat we nog een jonge net-heringedeelde gemeente zijn is de partij overtuigd van het feit dat een nieuwe herindeling wenselijk is. Nut en noodzaak is haar helder: De inwoners moeten erop kunnen rekenen dat een gemeente berekend is op haar taken en dat de gemeente die dienstverlening geeft die van haar verwacht mag worden. Door een herindeling wordt de gemeente bestuurlijk en financieel robuuster en kan die dienstverlening beter geborgd worden.

Concurrentie

Samenwerken in de regio gaat soms moeizaam, omdat belangen niet altijd gedeeld worden. Sterker: er wordt elkaar niks of vrijwel niks gegund. Maar van de voortdurende concurrentie tussen gemeenten wordt werkelijk niemand beter. Of het nu om ziekenhuizen of grote werkgevers gaat, er wordt toch zoveel mogelijk gestuurd op de belangen van de eigen gemeente in plaats van de gehele regio. In het denken, werken, winkelen en recreëren van de inwoner bestaan die gemeentegrenzen niet, dus waarom dan wel voor het bestuur?

Verder is de provincie en grote lappendeken aan het worden met op verschillende beleidsterreinen verschillende samenwerkingsvormen tussen steeds weer verschillende gemeenten. Een voorbeeld: Oldambt trekt bij de invoering van de nieuwe WMO op met totaal andere gemeenten dan bij de Participatienota. Onhandig, omslachtig (en daardoor kostbaar) maar vooral: ondoorzichtig.

Sociale samenhang

Je kunnen identificeren met het gebied waar je vandaan komt en waarmee je je verbonden voelt blijft belangrijk. Ook de sociale samenhang is van belang en ook die overschrijdt soms gemeentegrenzen. De PvdA heeft altijd een voorwaarde verbonden aan een mogelijke herindeling: Alleen schaalvergroting met schaalverkleining! Uitgangspunt moet zijn en blijven: het dorps –en wijkgericht werken. Identiteit van de dorpen en kernen moet behouden blijven.

In het aankomende proces van herindelen kunnen we uiteindelijk geïsoleerd raken, maar hier zelf op aansturen lijkt de gemeenteraad geen goed idee. Mocht het dan alsnog niet lukken, dan wil de raad dat het college vol inzet op verregaande samenwerking met de A7 gemeenten.